Ferhat Tunç - Kanı Susturun

Ferhat Tunç - Kanı Susturun

Dağlara sığınan göllerin sıkıntısıyla
Yine bir kabustan uyanıyorum sesinize
Yirtiliyor damarlari kalbimizin iste
Gazete bile okunamiyor kandan baska
Kiniyorum kendimi o çiglik gibi kirgin
Sokakta unutulmus bir ceset oluyorum
Ve yarali bir hayvan gibi soluyorum
Kani susturun

Konussam vuruyor kendimi katil oluyorum
Suçluyum halk kadar yeryüzü sürgünüyüm
Ama uçurum kusuysa dil, acem kiliciysa
Ve sinirini kanla çiziyorsa her ülkenin
Ölüm çogaltiyorsa çigligini din magarasinda
Unutuluyor böylece bu çocuk kekemeligim
Sesimi böyle bir çilginlikta nasil yitirdigimi

Ah vatan diye kanli tapinakta yasayanlar
Göz diye kan gözeneginden bize bakanlar
Susturun su kan sesini yeter deyin
Ganimet degilki vicdaniniz
Kendinizi asmak için bir tek dal bile kalmaz dinleyin
Yaktiginiz orman sizide yakar yeter deyin
Yeter, yeter

Yagmalaniyor bakin halkin çigligi
Ölüm çekiyor bizi kan kokusuna
Yoksullarin ahi bu duyun sarkimi
Kani susturun, kani susturun..