Hovsepyan Hohannes - Eyşanê

Hovsepyan Hohannes - Eyşanê

Eyşan Eyşan kubarê sibe ye, lê lê bi rabe ser xwe,
Tu wê eynê deyne biska şe ke, qutiya gul û gulyaxê misk û mawerê lê berde
ser xwe,
Gidî yeke weke Eyşana Ahmed axa dosta canê meriv be,
Meriv qatilê deh mêra be, zarûkê sed û yek salî be,
Dinyayê navê zewacîka bê dil, lê nayne ser xwe,
Eman were were lê were Eyşanê, qîza Ahmed axa bûka mala ca giranê.
Eyşan Eyşan kubarê, Xinûs xweş e, lê lê êêêê Bîngol ber de,
Gidî wetanê şîrîn Hayastan e,
Alîyek deşt e gul û çîçek lê, yê din zozan,
Lê lê Eyşan kubarê jina heram ne tê kuştin lê lê lê, ne tê berdan,
Eman were were lê wer Eyşanê, qîza Ahmed axa bûka mala ca giranê.
Eyşan Eyşan kubarê, te çavreşê, bejin ziravê lê lê êêêê lê darê rimê,
Gidî taximê sing û berê Eyşanam gî ne xalê sor û êêêê lê zer ketinê,
Lê lê Eyşan kubarê, bi awirê çava e têr nabim ji dîndarê hê êêêê lê ji kêrsimê,
Êra rabe ez ê çembilê Eyşana mi da xwe bigrim bavêm bajarê Yerewanê,
Bes e ji xem û xeyalê dinyayê ji galegalê, lê lê êêêê lê ji gotinê,
Eman were were lê wer Eyşanê, qîza Ahmed axa bûka mala ca giranê.