Şerîf Omerî - Peywan

Şerîf Omerî - Peywan

di Şevek gelek sardi peywan ji gaxeri çhêbo
di hindirekî bi çoçikdi dunya berf û baran bo
peywan hat jiyanê û gelekî digiriya
lîlandin ken û kêf giŞ li dora wî bo
peywan bi çokanyaxwe gelekî pîs û Şom bo
bi ya kesî nedikir newek hemo zaroka bo
dizî pefçon hevalên nebaŞ
ji tarekê feqîrbo ji malekê sêwîbo
peywan vedixar hero li malê serxweŞbo
peywan gawîna ji ber wîna ne xweŞbo
peywan kesek di tarê di pêre ne digeriya
peywan girawîna gelekî ne xweŞbo

peywan wilo neke peywan xwe kêm neke
peywan wilo neke peywan xwe kêm neke [X2]

peywan her sibeh li malê pefçon dikir
firaxê malê di Şkenand û bi ya kesî nedikir
peywan malaxe di nav xelkêdi kêmdikir
doza peywan çibo kesî jê fêm nedkir
geleka jê dipirsî kiro qey çi bela teyi
çiboyi ji te kurdo qey çi bi te hatiyi
tu hîn xorti despêka amrê teyi
peywan semyianê malê îro tuyi
peywan nedhiŞt xihê wî derkevin ji malê
peywan hevaltî tune bo li balê
peywan nizanîbo çi dixazi ji jiyanê
peywan hawa reviya û bazda ji malê
peywan gelekî li ve jiyanê westiya
xoya bo gelekî di hindirê xwedi di êŞya
gelek rojên ne xweŞ li ser wîna der basbon
peywan timî ji êŞa xe direvya
lê garekê tenê bib mêr û dilê gaxe xeŞ bik
bi wanre biŞtexl û dilê wan rehet bik
peywan biner û li dengê min gohdar bik
peywan tu ŞaŞi vî ti?tî nasbik
peywan wilo neke peywan xwe kêmneke
peywan wilo neke peywan xwe kêmneke