Xelîl Xemgîn - Hogir

Xelîl Xemgîn - Hogir

Erê hogir, hogir....
Dergevanê li ber deriyê çiya ye Hogir
Şehîdê me ye Hogir...
Ser kêşê xorta ye Hogir,
dilovanê ber dilê dayîka ye Hogir...

Bila bişewite kela Mêrdînê, lawo bi beden û sure
Di sera diçing ewrên reş û tarî, tavên buharê lê dihorin

Lêdixînin li deşt çiya û zozana, ay Hogir avdidin şûv û bûre
Pencên rojê avêt, şîn kirin gul û nesrîne
Mizgînî kete nava welat, Hogir, xort û keç tev de rabûne.

Hogir, xortê Kurdan şiyarin, zanin tu sembula wane
Keç û bûka serî hildan, bo te zelxîtî û dîlane
Dayîka sund dane ku negrîn, reş ji serê xwe dînane
Xorta soz û peyiman dan, ji bo tev Şehîdane
Ku çeka xwe ji dest dînenin, Hogir şehîd dane

Gotin û Muzîk: Xelîl Xemgîn